#31 Wat u nog niet las over Best Kept Secret
Over Hollandse rockers en gesloopte instrumenten
The Notes in My Ears is de nieuwsbrief van Jasper Van Loy, muziekjournalist voor HUMO en De Morgen en op TikTok. Elke woensdag een persoonlijke selectie muziekverhalen en songs.
Tweede festivalweekend op een rij: overleefd.✅
Ik was na een paar jaar afwezigheid vergeten wat voor een rijk, gevarieerd en verrassend festival Best Kept Secret is. Waar anders zie je én Amenra én Eefje de Visser én Soulwax, waar anders ontdek je na drie dagen nog gezellige hangplekjes en waar anders heb je een heerlijke huis-dj als St. Paul die het lot van zijn dansvloer in handen durft te leggen van volslagen leken?
Dat gezegd zijnde: Chibi Ichigo was een van die leken, en wat een feestje was dat! Wat een talent, wat een publieksmenner! Aan de organisatoren van Horst, Tomorrowland en tutti quanti: boek haar. En aan Paul: als je ooit iemand zoekt om een Four Tet-tribute te verzorgen, bel me.
Collega Sasha Van der Speeten en ik zagen samen wel een veertigtal (stukken van) shows. Helaas konden die niet allemaal in onze verslagen voor HUMO en De Morgen. Zo las je het onderstaande de voorbije dagen níet in de krant of online, hashtag exclusiefje.
Over The Vices op vrijdag: ‘‘Before It Might Be Gone’ is een gouwe Hollandse rocker, met een refrein waar de meeste Belgische bands zich te kunstzinnig voor voelen.’
Over Barry Can’t Swim op vrijdag: “Wat is dat ene oho-nummer dat net wel Fred again.. lijkt?”
Over Rats On Rafts op zondag: “Het geluid nestelt zich ergens tussen White Lies en de laatste van Whispering Sons, een aangenaam evenwicht tussen sturm, drang en het lijzige dat bij een warme zondag als deze past. Weer een fraai Nederlands gitaargroepje op mijn radar na onder meer Hiqpy, Tramhaus en Personal Trainer.”
Over Emma Hessels op zondag: “De jonge Hessels zingt doorleefd, haalt in het diepe register een emotionerende heesheid naar boven en schrijft songs die wel gemaakt lijken voor dit plekje tussen de bomen. Aan haar Nederlandstalige teksten kan ze nog schaven ('Donkere dagen in de nacht / je bent zo lief, je bent zo zacht') maar als geheel met een paar geslaagde covers (Obongjayar voor de aanwezige mama, heel schattig) zijn deze drie kwartier een fijn visitekaartje van een jong talent daar door pennenvrienden als wij met een scherp oog te volgen is.”
Over de fruitstand van LIDL: “Plots ging een Jan-Kees met een megafoon ons uitnodigen voor een rave in de LIDL-stand. ‘Mensen die hier al jaren komen, hadden dit nog nooit gezien!’ Oké, Jan-Kees, voor ons nog een bakje watermeloen.” 🍉🍉
Verder ben ik mij aan het voorbereiden op Graspop, schreef ik de tekst van het afscheidslied voor Fien en Thibault als ochtendpresentatoren van Studio Brussel en is de tweede festival-special van Stijn Van de Voordes Popcast verschenen, waar ik aan meewerkte én van bijleerde. Blijkbaar mag je als rockster op Pukkelpop best een instrument slopen dat niet van jou is, zolang je er achteraf en ter plaatse maar voor betaalt.
En dan zijn er nog wel wat dingen - grote, mooie, trots makende dingen -, maar zoals dat gaat in dit vak, mag ik daar nog niks over zeggen. Fijne Graspop aan al wie het viert!
Hartelijks,
Jasper